دیدگاه دانشجویان پزشکی در مورد آزمون صلاحیت بالینی: یک مطالعه کیفی

مقدمه: هدف از آموزش بالینی در دوره دکترای پزشکی عمومی کسب حداقل مهارت های مورد انتظار از دانش آموختگان می باشد. آزمون صلاحیت بالینی به عنوان ابزاری جهت ارزیابی این حداقل های یادگیری طراحی شده است. بررسی نظرات شرکت کنندگان در این آزمون می تواند گامی در جهت بهبود کیفیت برگزاری آن و برطرف کردن مشکلات باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی دیدگاه کارورزان شرکت کننده در آزمون صلاحیت بالینی انجام شد. روش ها: این مطالعه به روش کیفی و با استفاده از تحلیل محتوای مرسوم انجام شد. شرکت کنندگان در این مطالعه شامل 17نفر از کارورزان شرکت کننده در آزمون صلاحیت بالینی آبان ماه سال 1395 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند که در چهار گروه 4-6 نفره مصاحبه شدند. مصاحبه ها پس از پیاده سازی به روش تحلیل محتوای مرسوم و با استفاده از نرم افزار  maxqda-10 تجزیه و تحلیل شد. نتایج: در مجموع تعداد 93 کد اولیه استخراج شد. پس از حذف کدهای تکراری و ادغام کدهای مشابه در نهایت72 استخراج شد که در 4 طبقه اصلی و 9 طبقه فرعی قرار داده شدند. طبقات اصلی شامل: شرایط برگزاری آزمون، محتوای آزمون، عوامل آموزشی مؤثر بر آزمون و شرایط ایستگاه های آزمون بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد عوامل آموزشی مؤثر بر آزمون از عمده عواملی باشد که آزمون صلاحیت بالینی را تحت تأثیر خود قرار می دهند. همچنین از دیدگاه آزمون شوندگان اهداف برگزاری آزمون به خوبی روشن نبوده و می تواند بر نتایج مورد انتظار تأثیرگذار باشد. با توجه به این که آزمون صلاحیت بالینی می تواند به عنوان ابزاری جهت ایجاد تلاش بیش تر در دانشجویان برای کسب مهارت های لازم و مورد انتظار باشد، لذا انجام اقدامات اصلاحی و برنامه ریزی های منظم و سازماندهی شده در این زمینه ضروری است.